edną z najlepszych książek, jakie przeczytałam w 2018 roku był „Syn zakonnicy” Joanny Jax. Gdybym miała stworzyć ranking ubiegłorocznych hitów w ścisłej czołówce uplasowałaby się również książka „Podróż do krainy umarłych” tej samej autorki. Także w zbiorze świątecznych opowiadań „Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą” moim niekwestionowanym faworytem było opowiadanie pani Joanny. Można zatem powiedzieć, że w ciemno sięgam po każdą jej książkę. Kiedy jednak w moje ręce trafiła „Długa droga do domu” byłam nieco zaskoczona. Z informacji zamieszczonych na portalu Lubimyczytać.pl wynika, że to druga wydana powieść autorki. Po głowie ciągle chodzą mi słowa pana Wojciecha Chmielarza, który na Targach Książki w Warszawie powiedział mi, że trochę boi się, ponieważ jeśli zaczęłam przygodę z jego książkami od najnowszej powieści „Żmijowisko” to jego wcześniejsze powieści mogą nie spodobać mi się tak bardzo, ponieważ wtedy dopiero zaczynał, a teraz już rozwinął dość mocno swój warsztat pisarki. Muszę zatem otwarcie przyznać, że choć początkowo czułam się dość nieswojo, to jednak fantastycznie czytało się powieść debiutującej Joanny Jax!
Kiedy w 1938 roku rodzina Tański podejmuje decyzję o wyjeździe do Stanów Zjednoczonych wydaje się, że nie mogło ich spotkać nic wspanialszego – udało im się przecież opuścić kraj przed wybuchem II wojny światowej. Jednak to, jak burzliwe były losy tej rodziny wyraźnie pokazuje, że nie udało im się uniknąć lawiny nieszczęść. Główną bohaterką tej opowieści jest Antonina, córka Teresy i Huberta Tańskich. Jej względnie uporządkowane życie i dobre relacje z najbliższymi zostają zburzone niczym domek z kart po przeprowadzce rodziny do Teksasu, gdzie córka emigrantów zakochuje się w narzeczonym siostry i zachodzi z nim w ciążę. Wybucha ogromny skandal, a rodziny postanawiają wyrzucić z domu młodych, którzy dopuścili się niecnych czynów. W ten oto sposób Antonina i Emmanuel przenoszą się na Kubę, gdzie początkowo prowadzą szczęśliwe i spokojne życie. Okazuje się ono jednak koszmarnie złudne i fałszywe – Emmanuel zdradza żonę i wdaje się w podejrzane interesy. Kobieta postanawia zemścić się na mężu i sama przeżywa cudowne chwile z pracownikiem plantacji. Sprawy osobiste schodzą jednak na dalszy plan przez pogarszająca się sytuację polityczną kraju. W siłę rośnie ruch oporu wobec dyktatora Batisty. Kiedy zaczyna się robić gorąco małżeństwo wraz z synkiem postanawia opuścić wyspę. Tuż przed wyjazdem Emmanuel i mały Alex znikają bez śladu. Od tej pory całe dalsze życie Tosi nastawione jest na ciągłe poszukiwania zaginionych. Kobieta włącza się w działalność rewolucyjną, zostaje narodową bohaterką Kuby, wiele razy zmienia miejsca pobytu i swoją tożsamość, by wreszcie powrócić do swojej ojczyzny – Polski.
cała recenzja: http://maleiwielkieczytanie.blogspot.com/2019/02/146-duga-droga-do-domu-joanna-jax.html